- Table View
- List View
Anamol Salla
by Rajesh GuptaOne day two people came for justice in the king’s palace. They had a golden flamingo and did not want to keep it for themselves. King did not know how to solve the problem and he asked the ministers to help. Many suggestions were given but the king was not satisfied. Tenali Raman gives a good advice and the problem was solved. The ministers were jealous of him still, they praised him for this suggestion.
Anakhi Shikari
by T. T. SawantThis a story of hunter and lion. cub become a prisoner by hunter. read a story what happens next.
Anakhi Shikari
by T. T. SawantThis a story of hunter and lion. cub become a prisoner by hunter. read a story what happens next.
Amrutbindu - Novel: अमृतबिंदू - कादंबरी
by Ravindra Fadakeरवींद्र फडके लिखित अमृतबिंदू या पुस्तकामध्ये संत तुकाराम महाराज यांचे अभंग व त्याचे अर्थ आणि तुकाराम महाराजांच्या अभंगांमधे विविध भावनांचे आविष्करण आढळते, जसे पांडुरंगाबद्दल उत्कट प्रेम, वैराग्य,भक्ती, महाराजांचे विविध अनुभव ईत्यादी. तसेच अभगांमधे अध्यात्माचे विविध पैलू उदाहरणार्थ विविध भक्तीमार्ग, भगवंताच्या भेटिसाठी आवश्यक असणारे प्रेम, वैराग्य, श्रद्धा ईत्यादी भाव; मुख्यत: नामस्मरण हे सविस्तर पणे दाखवले आहे.
Ambyache Jhad Ani Mati
by P. G. SahasrabuddheThis is a conversation between mango tree and the earth (soil). The Mango tree feeling proud about himself and he insults soil. Soil got anger on him. the soil detaches herself from him and moves out.Then the mango tree realizes the mistake and requests to her to come back.
Ambat Drakshe
by Ramakrushna ChaudhariThis is the story of a fox. He was so hungry. He went garden and saw the grapes. grapes on height, so he was not able to eat it. finally he went from the garden.
Ambat Chimbat Meva
by Madhuri ShanbhagThis is a story of a small girl named Anni. She had a liking for tamarind and amla. She was having conversation with amla. Amla explained its character and importance in medicine to the girl.
Amachi Shillak
by Lakshmibai TilakAmachi shillak is a story of a family who adopts an orphan girl. she was a beggar and very poor malnutrition child. after some time they face some financial issue. They manage to overcome from the problem, with whatever they have remain in a house they share equally.
Amacha Jangal Mitra
by Rajiv TambeAfter the exams children get vacation and they travel to their villages, there they play in the Jungle and enjoy, they say jungle is our friend. Here their experience is noted.
Alashi Rasta
by Madhuri ShanbhagThis is a story of a small girl Anni. Her grandmother was busy talking to her friend so Anni goes along the way. On her way the road starts talking to her. They both enjoy talking to each other.
Akraman: आक्रमण
by D. D. Karveदि. धों. कर्वे यांनी कोन्राड लोरेंत्स लिखित यांच्या ‘ऑन अग्रेशन’ या कादंबरीचा मराठी अनुवाद केला आहे व ‘महाराष्ट्र राज्य साहित्य संस्कृती मंडळा’ तर्फे तो प्रकाशित केला गेला आहे. ह्या कादंबरीचा विषय “आक्रमण” हा आहे. म्हणजे पशू व मानव ह्यांच्यात जी उपजत अशी लढाऊ वृत्ती आपल्या सजातीयांबद्दल असते तिच्याबद्दल येथे ऊहापोह केलेला आहे. प्रस्तुत ग्रंथात लोरेंत्झने पृष्ठवंशीयांतील आक्रमक प्रवृत्तीच्या उत्क्रांतीचा विचार केलेला आहे. त्याने असे दाखवून दिले आहे की आक्रमक प्रवृत्ती व लुटारूपणा किंवा शुद्ध हल्लेखोरपणा हे दोन अगदी वेगळे आहेत. आक्रमक प्रवृत्ती ही आपल्या प्रदेशाच्या संरक्षणाकरता, तसेच एखाद्या चोहीकडून वेढलेल्या प्राण्याच्या बचावाकरता जरूर आहे आणि ती इतर जन्मजात गुणांबरोबरच मिश्रित होऊन स्वजातीय प्राण्याचा नाश शक्य तितका कमी करते. मानवाजवळ आपली वर्तणूक संस्कारक्षम करण्याचे अनेक उपाय आहेत व त्यांतले पुष्कळ प्राण्यांच्याशी साधर्म्य दाखवणारे आहेत. एकंदरीतच “आक्रमण” हे पुस्तक त्या विषयाच्या तज्ज्ञाने लिहिले असून अत्यंत आकर्षक व माहितीपूर्ण असे झाले आहे.
Akherache Parv: अखेरचे पर्व
by Vijaya Rajadyakshaविजयाताईंच्या 'अखेरचे पर्व' या कथासंग्रहात पूर्वप्रकाशित बारा कथांचा अंतर्भाव आहे. त्या त्या दिवाळी अंकाचा स्वभाव किंवा अभिरुचीनुसार या लिहिल्या असल्या प्रत्येक कथेतून मानवी मनाचे... त्यातल्या भावभावनांचे वेगवेगळे पैलू अधोरेखित होतात. कथांतून जे काही घडतं ते वास्तवाच्या परिघातलं असतं. स्वभावदोषामुळे कधी विस्कळीत होणारी, तर सद्भावनेमुळे जोडली जाणारी नाती नित्य प्रसंगांतून व्यक्त होत राहतात. पिढ्यांतील वैचारिक अंतर... मतभेद... क्वचित्प्रसंगी निर्माण होणारा संघर्ष हा सार्वत्रिक अनुभव विजयाताईंच्या सिद्धहस्त लेखणीतून वेगवेगळ्या रूपाने कथाबद्ध होतो. या कथा वाचताना आपल्याला असे जाणवते, की त्या अतिरंजित किंवा अ-वास्तव नाहीत. त्यात कल्पनाविलास नाही. दाद मिळवण्याच्या अभिप्सेने अनिवार्यपणे येणारा लालित्याचा अभिनिवेश नाही. भाषा साधीसोपी मनाला भिडणारी... कथाप्रवाहात वाहून नेणारी आहे. कथेत नाट्य असलेच तरी ते जीवनानुभवाच्या स्तरावरचे आहे. कथा सुखांतिक असेल, तर आपण मोरपिसांचा स्पर्श अनुभवतो आणि शोकांतिक असेल, तर मळभ दाटल्यासारखे अस्वस्थ होतो. कथांतील काही प्रसंग आपल्या पाहण्यातले किंवा कदाचित आपल्या घरात घडल्यासारखे वाटत राहतात. कधी त्यातल्या पात्रांची विचारसरणी आपल्याशी कुठेतरी जुळते असे जाणवत राहते. थोडक्यात, कथाबीजातील 'सर्वसमावेशकता' हे विजयाताईंच्या लेखनातील महत्त्वाचे वैशिष्ट आहे. या संग्रहातील काही कथांचा शेवट वाचकांनी कल्पावा, असा विजयाताईंचा मानस दिसतो. एकूणच अवश्य वाचावा आणि 'फील' करावा असाच हा कथासंग्रह आहे.
Akher Pinki Sapadali (Bhag #1)
by Sau. Vrinda DiwanSachin was Pinki’s Elder brother. Sachin and Pinki were in same school in different standards. Recently many children were heard missing from other schools nearby. So sachin and Pinki’s grandmother and parents were asking Pinki to stay home for few days. They feared somebody would kidnap these children too. But Sachin scolded them and asked them to send Pinki to school. One day the school authorities found Pinki and her friend missing from the school………continued.
Akher Pinki Sapadali (Bhag #2)
by Vrinda DiwanSachin and his friend along with other students go in search of the missing Pinki and her friend. Inspector sawant makes groups of three boys and gave them direction. In the city one man had heard some girls screaming and crying. He tells this to Sachin and his friends. They call the police and informs them. Police immediately reach the spot and rescues Pinki and all the other girls. Sachin and his friends are felicitated for their bravery.
Akashat Tare Kiti
by Ravindra KolheOne day Akbar and Birbal were on the terrace during nighttime. Akbar was gazing at the stars in the sky and suddenly he asked Birbal. How many stars are there in the sky, can you tell me? Birbal looked at a nearby tamarind tree and said twice the leaves on that tree. Akbar got his answer.
Akankshach Pustaka
by Nalini TalapadeIn this Story Aakansha went to her village and enjoyed the time with her friends in marathi.
Ajjine sangitleli gost
by Meenakshi SardesaiThis is a story of Rucha. She was ugly and was complaining. Her grandmother tells her a story of an ugly looking boy who mocked other animals. The animals showed him his real face and he was very disappointed. Later he learns that beauty is inside and not from outside. Rucha’s grandmother tells her this story to encourage her.
Aikave Janache
by Shekhar ShiledarShekh Chilli’s wife had gone to her father’s house. Shekh chilli went to bring her back. He had a very weak horse and it was not possible for the horse to carry both of them. So he himself sit on the horse and his wife was walking along. Some people criticized him for making his wife walk. Than he made her sit on the horse. The people criticized his wife. Then they both sat on the horse and the people criticized both for sitting on the weak horse. Shekh chilli gets angry and throws the horse in the river.
Ahinsa: अहिंसा
by Dada Bhagwanइन छोटे-छोटे जीवों को मारना, वह द्रव्यहिंसा कहलाता है और किसी को मानसिक दुःख देना, किसी पर क्रोध करना, गुस्सा होना, वह सब भावहिंसा कहलाता है। लोग चाहे जितनी अहिंसा पाले, लेकिन अहिंसा इतनी आसानी से नहीं पाली जा सकती। और वास्तव में क्रोध-मान-माया-लोभ ही हिंसा हैं। द्रव्यहिंसा कुदरत के लिखे अनुसार ही चलती है। इसमें किसी का चले, ऐसा नहीं है। इसलिए भगवान ने तो क्या कहा है कि सबसे पहले, खुद को कषाय नहीं हो, ऐसा करना। क्योंकि ये क्रोध-मान-माया-लोभ, वे सबसे बड़ी हिंसा हैं। द्रव्यहिंसा हो तो भले हो, लेकिन भाव हिंसा नहीं होनी चाहिए। लेकिन लोग तो द्रव्यहिंसा रोकते हैं और भाव हिंसा तो चलती ही रहती है। इसलिए किसी ने निश्चित किया हो कि “मुझे तो मारने ही नहीं हैं” तो भाग्य में कोई मरने नहीं आता। अब वैसे तो उसने स्थूल हिंसा बंद कर दी, कि मुझे किसी जीव को मारना ही नहीं है। लेकिन बुद्धि से मारना, ऐसा निश्चित किया, तो उसका बाज़ार खुला ही रहता है। तब वहाँ कीट पतंगे टकराते रहते हैं। और वह भी हिंसा ही है न! अहिंसा के बारे में इस काल के ज्ञानी, परम पूज्य दादाश्री के श्रीमुख से निकली हुई वाणी, इस ग्रंथ में संकलित की गई है। इसमें हिंसा और अहिंसा – दोनों के तमाम रहस्यों से पर्दा हटाया है।
Ahankar
by Shankar KarhadeThis is a story of mankind. When God had created everything in this world. He gave all different qualities and did not have anything to give to the man he created. So he gave him some knowledge about himself and voice. The man was left alone he had pride of knowledge and did not remain with any god. He was thrown on earth and did not see any god since then. He was left wondering on earth and took other objects and worshiped them as the god. He is still in search of god.
Agav Pandya
by Shivaji MargilThis is a story of a small boy Pandya. He was a fugitive. His parents were fed up of him. From morning till evening he remained out of his house doing random things which were annoying to everyone. He had the habit of taking boys along with him and extract honey from the beehives. One day a lot of wild honey bees attacked him. His body was completely swollen. Nobody could recognize him. He gave up that habit. After some days he took admission in a school and started studying and became a good boy. His parent were very happy.
Agarkar Vangamay Khand 3: आगरकर-वाङ्मय खंड ३
by M. G. Natu D. Y. Deshpandeआगरकर-वाङ्मय: खंड १ च्या निवेदनात म्हटल्याप्रमाणे या तिसऱ्या खंडात आगरकरांचे 'डोंगरीच्या तुरुंगात आमचे १.१ दिवस' (१८८२), 'विकारविलसित' (१८८३), वाक्यमीमांसा आणि वाक्यांचे पृथक्करण (१८८८), व विविधविषयसंग्रह (१८९१) हे ग्रंथ आणि केसरीतील निवडक निबंध, भाग १ व २ (१८८७ व १८८८) यांतील निर्विवादपणे आगरकरांचेच असलेले काही निबंध यांचा समावेश केला आहे. आगरकरांच्या वाङ्मयाची विभागणी प्रकाशनकालक्रमानुसार न करता त्यांचे सर्वात शेवटी प्रकाशित झालेले निबंधसंग्रह, भाग १, २ व ३ हे आम्ही खंड १ व २ यात घेतले आणि त्यांच्या हयातीत प्रकाशित झालेले सर्व वाङ्मय या शेवटच्या खंडात समाविष्ट केले याचे कारण आम्ही पहिल्या खंडाच्या प्रस्तावनेत सांगितलेच आहे. त्याचा थोडक्यात पुनरुच्चार करायचा तर आगरकरांचे जीवितकार्य जी सुधारणा तिची मीमांसा सामाग्याने सुधारकातून निवडलेल्या या निबंधांतून झालेली आहे. त्या मानाने त्यांचे ग्रंथ भिन्न भिन्न प्रकारचे आणि त्यांचे विषयही भिन्न असल्यामुळे या खंडाला काहीसे संकीर्ण स्वरूप आले आहे. म्हणून या खंडाला आम्ही 'विविध विषय विभाग' असे नाव दिले आहे.
Agarkar Vangamay Khand 2: आगरकर-वाङ्मय खंड २
by M. G. Natu D. Y. Deshpandeविवेकवादाचे अध्वर्यू गोपाळ गणेश आगरकर यांचे सर्व प्रकाशित ग्रंथ महाराष्ट्र राज्य साहित्य आणि संस्कृती मंडळ एकूण तीन खंडांत पुनर्मुद्रित करीत आहे. त्यांपैकी हा दुसरा खंड. आगरकरांच्या सुधारक पत्रातील समाजिक, धार्मिक व राजकीय विषयांवरील निवडक निबंधांचे जे तीन संग्रह १८९५ ते १९१८ या कालावधीत प्रसिद्ध झाले त्या सर्व निबंधांचा समावेश आम्ही पहिल्या दोन खंडांत केला असून त्याला ‘सुधारणा विभाग’ हे नाव दिले आहे. प्रस्तुत खंड २ हा या सुधारणाविभागाचा उत्तरार्ध आहे. या सुधारणाविभागाची ‘विवेकाधिष्ठित सर्वांगीण सुधारणेचे उद्‌गाते—गोपाळ गणेश आगरकर’ ही विस्तृत प्रस्तावना पहिल्या खंडात दिली असून, या दोन्ही खंडांत मिळून आलेल्या निबंधांची, व्यक्तिनामांची व विषयांची अशा एकूण तीन सूची या खंडाच्या शेवटी दिल्या आहेत.
Agarkar Vangamay Khand 1 - Novel: आगरकर-वाङ्मय खंड १ - कादंबरी
by M. G. Natu D. Y. Deshpandeआगरकरांचा जन्म सातारा जिल्ह्यातील टेंभू या खेड्यात, एका गरीब देशस्थ ऋग्वेदी ब्राह्मण कुटुंबात झाला. घरच्या गरिबीमुळे शिक्षणाचा खर्च भागविण्यासाठी त्यांना अनेक मार्ग चोखाळावे लागले. कधी मामलेदार कचेरीत उमेदवारी करून, कधी माधुकरी मागून तर कधी कंपाउंडरचे काम करून त्यांनी आपले मॅट्रिकपर्यंतचे शिक्षण पूर्ण केले. शिक्षणासाठी ते कर्‍हाड, अकोला, रत्नागिरी येथे गेले. १८७५ साली ते मॅट्रिक झाले व महाविद्यालयीन शिक्षण घेण्यासाठी पुण्याला आले. पुण्यात त्यांनी डेक्कन कॉलेजला प्रवेश घेतला. वर्तमानपत्रात लिखाण करणे, वक्तृत्व स्पर्धा, निबंध स्पर्धा यांत भाग घेऊन बक्षिसे जिंकणे, शिष्यवृत्ती मिळवणे अशा प्रकारे त्यांची गुजराण चालत असे. गोपाळ गणेश आगरकर व लोकमान्य टिळक यांची ओळख १८७९मध्ये एम. ए. करतांना झाली. त्यांनी एकत्रच शिक्षण घेतले होते. त्यांनीच त्यावेळेस केसरी वृत्तपत्र सुरु करायचे ठरवले होते. त्यात लोकमान्य टिळक, गोपाळ गणेश आगरकर,व विष्णुशास्त्री चिपळूणकर या तिघांचा पुढाकार होता.
Ag Ag Mhashi
by MebalThis a Story of a man named Balkoba who was very lazy. He never used to work, but later he realized his mistake. He starts earning and brings happiness back to his family life.